-
1 dziko
adv. 1. [żyć, rosnąć] wild adj.- wzgórza prezentowały się dziko i niedostępnie the hills looked wild and inaccessible- zrywał dziko rosnącą pietruszkę he picked some self-set parsley a. some parsley that was growing wild- pieczeń wołowa na dziko roast beef à la game a. venison2. (nieufnie) [zachowywać się] unsociably, aloofly 3. (gwałtownie) wildly- poczuła się dziko szczęśliwa she felt wildly happy- zaczęła dziko krzyczeć she started to scream wildly- reagował dziko i z furią his reactions were wild and furious4. (nielegalnie) mieszkali dziko w pomieszczeniach po dawnej pralni they were squatting in the old laundry- pracować na dziko to work illegally5. pot. (dziwacznie) [ubierać się] wildly, extravagantly- czesać się dziko to sport wild hairstyles- malować się dziko to use extravagant make-up* * *adv.wildly; mieszkać na dziko squat; przyrządzać coś na dziko kulin. cook l. prepare meat like game; dziko wyglądająca okolica uncivilized region, wilderness; dziko błyszczące oczy crazed look, wildly shining eyes; dziko wyjące psy dogs howling loudly; dziko brzmiące nazwisko strange name.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dziko
См. также в других словарях:
dziko — przysłów. od dziki a) w zn. 1: Goździki rosły dziko. Okolica wyglądała dziko i pustynnie. ◊ Robić, przyrządzać coś na dziko «robić, przyrządzać potrawy mięsne podobnie jak dziczyznę» b) w zn. 2: Oczy błyszczały mu dziko. c) w zn. 3: Psy wyły… … Słownik języka polskiego
